• امروز : دوشنبه, ۲۴ آذر , ۱۴۰۴
0
وصیت‌نامه شهید؛

شما را به خواندن نماز سفارش می‌کنم

  • کد خبر : 6259
  • ۲۴ آذر ۱۴۰۴ - ۷:۵۲
شما را به خواندن نماز سفارش می‌کنم
شهید «عباسعلی چیت بندی» در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: امیدوارم برادران و دوستان من‌بعد از من با پایداری خود مرزوبوم این کشور اسلامی را از دشمنان پلید و کافر بگیرند. من شما را به خواندن نماز سفارش می‌کنم و از قرآن و نهج‌البلاغه و ارشادهای اسلامی دوری نکنید و از گناهان نیز دوری کنید.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «آوای‌هیرمند»، «شهید عباسعلی چیت بندی»، یکم اردیبهشت ۱۳۴۶، در شهرستان زاهدان به دنیا آمد. پدرش محمدعلی و مادرش فاطمه نام داشت. دانش‌آموز اول متوسطه در رشته مکانیک بود. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و ششم اسفند ۱۳۶۲، در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در بهشت مصطفی زادگاهش به خاک سپرده شد.

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

این الطالب بدم المقتول

 

سلام بر زینب زمانم، گل سرخ زندگی‌ام، بزرگ فداکارم و سلام بر کسی که رنج‌های زندگی را تحمل کرد و لب به سخن نگشود. نمی‌دانید که چقدر خوشحالم که هم اکنون دارم اینها را می‌نویسم. خدا را شکر می‌کنم که مرا هدایت کرده به راه مستقیم، خط اسلام. خدایا شکر که آن ناقابل جان که داشتم در راه اسلام فدا کنم.

 

پدر و مادر عزیز برادران و خواهران از شما می‌خواهم که در اولین لحظه‌ای که خبر شهادت فرزند حقیر و ناقابلتان را می‌شنوید خوشحال باشید؛ چون فرزندتان نمرده، بلکه نزد شماست و دین خود را به اسلام ادا کرده است. خدایا تو شاهدی که چیزی عزیزتر از جانم ندارم تا فدای اسلام و قرآن بکنم.

 

پروردگارا تو خودت یارویاور امام امت خمینی بت‌شکن باش من به خانواده‌دوستانم سفارش می‌کنم تا خون در رگ دارند پیرو امام باشند و از انقلاب اسلامی دفاع کنند از شما می‌خواهم که پس از شهادتم گریه‌وزاری نکنید؛ بلکه خوشحال باشید. زیرا من پیروز و موفق شده و به آرزوی خود رسیده‌ام و امیدوارم برادران و دوستان من‌بعد از من با پایداری خود مرزوبوم این کشور اسلامی را از دشمنان پلید و کافر بگیرند. من شما را به خواندن نماز سفارش می‌کنم و از قرآن و نهج‌البلاغه و ارشادهای اسلامی دوری نکنید و از گناهان نیز دوری کنید.

 

و بالاخره سلام بر مادر همیشه خوبم کسی که قلبم برای او می‌تپد. مادر هنوز آن تبسم‌های شیرینت آن پندهای حکمت‌آمیزت، آن فداکاری‌هایت از پرده چشم و گوش بینایم بیرون نرفته که دست تقدیر زمان ما را از همه جدا کرد. مادر و پدر عزیزم هر موقع به یاد من افتادید و خواستید گریه کنید و یا سر قبرم بیایید آن لحظه به فکر حسین (ع) و پیروانش باشید که در آن زمان چگونه با یزید برای آزادی مسلمانان از زیر سلطۀ کفار، خود و فرزندانش را دودستی تقدیم حق‌تعالی نمود.

 

آخر مگر می‌شود بگذاریم این کافران صدامی بر مسلمانان پیروز شوند نه بگیرید سلاحم را تا ببینید چطور با چنگ و دندانم با ستمگران و از خدا بی‌خبران ستیزه می‌کنم. شاید من نتوانم کسی از کفار را از بین ببرم، پس بگذارید خونم به خون دیگر شهدا بپیوندد و کفار در آن غرق شوند.

 

انتهای خبر/

لینک کوتاه : https://avayehirmand.ir/?p=6259

برچسب ها

نوشته های مشابه

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.