به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی آوای هیرمند به نقل از «عصرهامون» محرم ماه ایثار، ازجانگذشتگی و درس آموختگی از امام حسین (ع) است. یادآور بزرگترین حماسه ظلمستیزی و آزادگی در تاریخ بشر و واقعه عاشورا کاملترین نمونه تقابل کفر و ایمان و مبارزه حق علیه باطل است که آثار آن در تمام ابعاد تاریخ و زندگی آزادگان و آزاداندیشان جهان مشهود است و گفتمان مقاومت در جهان امروز، ثمره تأثیرگذاری شگرف فرهنگ عاشورا است.
قیام مقدّس امام حسین (ع) در عاشورا، یکی از ژرفترین و تأثیرگذارترین رویدادهای تاریخ بشریت است که فراتر از یک حادثهٔ تاریخی، الگویی جاودان برای آزادگی، عدالتخواهی و مبارزه با ظلم است.
واقعه عاشورا منبع نور و رحمت الهی و سرمایهای از آزادی و مردانگی است. امام حسین (ع) با شهادت خود پیام آزادیخواهی و فداکاری در راه حق را برای همیشه زنده نگه داشت؛ بنابراین، باید این ویژگیهای مقدس به طور شایسته در آیینهای عزاداری در جامعه تبیین شود.
خمیرمایه نهضت عاشورا تلفیقی از عشق، آگاهی و بصیرت، ظلمستیزی و ولایتپذیری است و ساختار این نهضت بزرگ به طور عمیق با سیاستهای علوی و فاطمی پیوند خورده است.
نهضت عاشورا صرفاً رویدادی تاریخی نیست؛ باید آن را در تراز تمدنسازی امروز تحلیل و به جهان معرفی کرد. همانگونه که امام حسین (ع) در برابر یزید ایستاد، ما نیز باید در برابر یزیدیان معاصر که در چهره آمریکا، صهیونیسم و امپراطوری رسانهای سلطه ظاهر شدهاند، مقاومت کنیم.
شرایط سیاسی و اجتماعی واقعه عاشورا
حجتالاسلام والمسلمین مجید پوراندخت در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: واقعه عاشورا در فضایی شکل گرفت که جامعه اسلامی دچار انحراف از مسیر اصلی خود شده بود. پس از رحلت پیامبر (ص)، بهتدریج بنیامیه با فریب، زر، زور و تزویر، حاکمیت را غصب کردند و در دوره یزید، این انحراف به اوج خود رسید. یزید نهتنها فاسق بود؛ بلکه آشکارا حدود شرعی را زیر پا میگذاشت، شریعت را به بازی گرفته بود و از اسلام فقط پوستهای باقی گذاشته بود. در چنین شرایطی، جامعه نیازمند یک تلنگر و بیداری بود و این رسالت بر دوش امام حسین علیهالسلام قرار گرفت.
وی در پاسخ به سؤالی که چرا امام حسین (ع) باوجود آگاهی از خطر، تصمیم به حرکت بهسوی کربلا گرفت افزود: امام حسین علیهالسلام در پی جاهطلبی و جنگ نبود، بلکه برای اقامه حق و نهیازمنکر حرکت کرد.
سیدالشهدا بر اساس تکلیف الهی این وظیفه را احساس کردند که باید برای نجات امت و اصلاح دین قیام کنند؛ پس سیدالشهدا قیام را انتخاب کرد و این تقدیر رقم خورد. خود حضرت فرمودند: «إنی لم أخرج أشراً ولا بطراً… إنما خرجت لطلب الإصلاح فی أمة جدی»؛ من برای اصلاح امت جدم قیام کردم. ایشان آگاه بودند که این مسیر با شهادت ختم میشود، اما این شهادت مقدمه احیای دین و نجات جامعه اسلامی از مسیر باطل بود. قیام امام، یک حرکت آگاهانه و حکیمانه برای حفظ اسلام ناب محمدی بود، نه برای کسب قدرت سیاسی.
امامجمعه زابل با اشاره به نقش یاران امام حسین (ع) در شکلگیری حادثه عاشورا تصریح کرد: یاران امام حسین علیهالسلام ستارگانی درخشان در آسمان تاریخ هستند. آنها وفاداری، شجاعت، بصیرت، ایثار و فداکاری را به اوج رساندند. هیچگاه در تاریخ اسلام نمونهای همانند یاران عاشورا نمیبینیم. حضرت عباس، علیاکبر، حبیب بن مظاهر، زهیر بن قین، جون، و حتی نوجوانانی چون قاسم، باایمان و اراده، در رکاب امام ماندند و جانشان را تقدیم راه حق کردند. آنها بودند که با خونشان چراغ هدایت را برای همه تاریخ روشن کردند.
هدف اصلی قیام عاشورا از نگاه امام حسین (ع)
پوراندخت با اشاره به هدف اصلی قیام عاشورا از نگاه امام حسین (ع) گفت: هدف اصلی قیام عاشورا، احیای دین و مقابله با انحراف در امت اسلامی بود. امام حسین علیهالسلام به دنبال احیای عدالت، عزت انسان مسلمان، و جلوگیری از سقوط جامعه به ورطه ذلت و ظلم بود. ایشان فرمودند: «الا ترون ان الحق لا یعمل به و ان الباطل لایتناهی عنه؟» آیا نمیبینید که به حق عمل نمیشود و از باطل جلوگیری نمیگردد؟ این سخن نشان میدهد که آن حضرت قیام کرد تا صدای حق را از دل ظلمت به گوش جهانیان برساند.
عاشورا الگوی مقاومت در تاریخ اسلام
وی تأکید کرد: عاشورا یک مکتب است؛ مکتب ایستادگی، عزت، شرف و آزادگی. این واقعه نشان داد که مقاومت در برابر باطل، هرچند سخت و خونین باشد، سرانجام پیروزی را در بطن خود دارد. امروز نیز ملت ایران و همه آزادگان جهان، عاشورا را الگوی مقاومت قرار دادهاند؛ از دفاع مقدس تا مقابله با تحریمها، همگی از منطق عاشورا الهام میگیرند. اگر عاشورا نبود، مقاومت اسلامی امروز معنا نداشت.
خطیب نمازجمعه زابل خاطرنشان کرد: عاشورا فقط یک واقعه تاریخی نیست؛ یک حادثهٔ جاری در تمام تاریخ بشر است. عاشورا پیام دارد، فلسفه دارد، درس دارد. پیامهایی که محدود به زمان خاصی نیستند؛ پیام بیداری، مبارزه با ظلم، روشنگری، وفاداری، ولایتمداری، و فدای همه چیز در راه خدا. این آموزهها، فراتر از تاریخ هستند و همواره تازه و زندهاند.
وی در پاسخ به سؤال چرا عزاداری برای امام حسین (ع) تا این حد در فرهنگ شیعه اهمیت دارد؟ افزود: عزاداری برای امام حسین علیهالسلام فقط گریه بر مصیبت نیست، بلکه احیای ارزشها و پیوند قلبها با مسیر حق است. همانطور که امام راحل فرمودند: «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.» مجالس عزاداری مدرسه تربیت است، دانشگاه بصیرت است، محلی برای تربیت نسل حسینی است. این عزاداریها ما را متصل میکند به روح قیام و باعث تقویت ایمان و غیرت دینی مردم میشود.
پوراندخت ادامه داد: تنها راه نجات امت اسلامی در تبعیت از ولایت و الگوگرفتن از عاشوراست. ما امروز هم باید همان شعار «هیهات منّا الذله» را سرلوحه خود قرار دهیم. امروز هرکس در هر سنگری که هست، باید حسینی باشد، باید ایستاده باشد، باید مدافع حق و عدالت باشد و دعا کنیم که خداوند به ما توفیق بدهد در عمل، نه فقط در زبان، یاریکنندهٔ راه حسین باشیم.
