غلامحسین لکزائیانپور در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصرهامون» بیان کرد: باید پذیرفت که حیات سیستان به هیرمند وابسته است. میبایست ضمن پیگیری حقابه از کشور همسایه، در خصوص مدیریت منابع آبی منطقه نیز اقدامات اساسی صورت پذیرد.
مدیر امور آب و فاضلاب شهرستان زهک در ادامه اظهار کرد: میزان آب چاه نیمهها در سال جاری نسبت به سال قبل حدود ۲۱ درصد کاهش را نشان میدهد
وضعیت بحرانی چاه نیمههای سیستان، بار دیگر زنگ خطر را برای آینده آبی منطقه به صدا درآورده است. به گفتهٔ مدیر امور آب و فاضلاب شهرستان زهک، خشکشدن کامل چاه نیمههای ۲ و ۴ و کاهش شدید منابع آبی در چاه نیمههای ۱ و ۳، نشاندهندهٔ روند نگرانکنندهای است که در صورت تداوم، پیامدهای جبرانناپذیری برای زیستمحیطی، کشاورزی و معیشت ساکنان منطقه در پی خواهد داشت. کاهش ۲۱ درصدی آب این منابع در مقایسه با سال گذشته، بیانگر یک روند مستمر و فزاینده در کاهش منابع حیاتی منطقه است.
نکته کلیدی این بحران، وابستگی شدید سیستان به رودخانه هیرمند است. با توجه به اینکه تأمین آب چاهنیمهها مستقیماً از این رود صورت میگیرد، هرگونه اختلال در جریان آب از سمت افغانستان، بلافاصله بر منابع داخلی ایران اثر میگذارد. بنابراین، پیگیری مؤثر و دیپلماتیک حقآبه ایران از هیرمند باید به یکی از اولویتهای سیاست خارجی و آبی کشور تبدیل شود. صرفاً اتکا به دیپلماسی نیز کافی نیست و باید با بهرهگیری از ظرفیتهای حقوقی بینالمللی، موضوع را با جدیت دنبال کرد.
در کنار اقدامات فرامرزی، لزوم بازنگری جدی در سیاستهای مدیریت منابع آب در داخل کشور نیز احساس میشود. استفاده از فناوریهای نوین در آبیاری، کاهش تلفات شبکههای انتقال آب، بازچرخانی پسابها و فرهنگسازی برای صرفهجویی، بخشی از راهحلهایی است که باید با سرعت و قاطعیت اجرا شود. آینده منطقه سیستان وابسته به تصمیمات امروز در حوزه آب است؛ تصمیماتی که باید واقعبینانه، علمی و دوراندیشانه اتخاذ شوند.
انتهای خبر/
